Traducción del Griego de Evi Smarlamaki y Javier Gutiérrez Lozano
De: Módulo Lunar (2013)
VERSIÓN DE CREACIÓN
a
En el principio fue materia arremolinada
como ella manó del nicho
del primer ojo
Después, el alejamiento del alquitrán por un sol
b
En el principio, la mezcla hervida de las venas
como ella maduró en el corazón de las estrellas
haciéndose estrella de nuevo
Luego, las circunstancias favorecieron el nacimiento del destello
ΕΚΔΟΧΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
α’
Εν αρχή ην η περιδινούμενος ύλη
όπως αυτή ανέβλυσε από την κόγχη
του πρωτόπλαστου ματιού
Έπειτα η μετατόπιση της πίσσας κατά έναν ήλιο
β’
Εν αρχή ην το κοχλάζον μείγμα των φλεβών
όπως αυτό μεστώθηκε στην καρδιά των άστρων
και άστρο θα γίνει πάλι
Έπειτα οι συνθήκες που ευνόησαν τη γέννηση της θρυαλλίδας
ATROCIDAD
Víctimas en colisiones de tráfico,
pacientes de gravedad,
internos del psiquiátrico.
Todos aturdidos
al mirar del olivo sangrante
ΑΠΟΤΡΟΠΙΑΣΜΟΣ
θύματα τροχαίων
βαριά άρρωστοι
έγκλειστοι ιδρυμάτων
όλοι σαστίσανε στη θέα
της αιμόφυρτης ελιάς
LA OSA MAYOR
La Osa Mayor
se acercó
y cayó
a la Tierra.
Su hermana menor, entonces,
una por una devoró
todas las estrellas
y desapareció
ΑΡΚΤΟΣ
Η Μεγάλη Άρκτος
πλησίασε
κι έπεσε στη Γη
Τότε η μικρή της αδερφή
καταβρόχθισε ένα ένα
όλα τα αστέρια
κι εξαφανίστηκε
TEOREMA
La vida un círculo
que se comporta
normalmente,
y a veces, en espirales
que al encontrarse una a otra
se desploman y colisionan;
se atrapan entre vórtices
juntándose, después de los años,
en huesos de los que envejecen.
La vida un circulo
que se comporta
normalmente,
y a veces en espirales.
ΘΕΩΡΗΜΑ
Η ζωή είναι ένας κύκλος
που φέρεται ομαλά κυκλικά
ενίοτε σε σπείρες
που σαν συναντούν η μια την άλλη
καταρρέουν και συντρίβονται
παγιδεύονται σε δίνες
και σμίγουν ύστερα από χρόνια
στα κόκκαλα των γερασμένων
Η ζωή είναι ένας κύκλος
που φέρεται ομαλά κυκλικά
ενίοτε σε σπείρες
VÍCTIMA DE CONJURACIÓN
«Τὸ φρικωδέστατον οὖν τῶν κακῶν ὁ θάνατος
οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς͵ ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν͵
ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν͵ ὅταν δὲ ὁ θάνατος παρῇ͵
τόθ΄ ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν.»
οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς͵ ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν͵
ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν͵ ὅταν δὲ ὁ θάνατος παρῇ͵
τόθ΄ ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν.»
EPICURO
Sólo un instante dura la muerte,luego es víctima de conjuración.
Sólo un momento,
cuando el sufrido gato
al borde del camino muere
y el pasajero indolente arroja su mirada
como si a él compadeciera
Su mirada entonces se retira por la fuerza
-sólo un instante dura la muerte
Y él,
la muerte y el gato se le olvidan
como si no nunca existieron
ni pudieran de nuevo existir
-sólo un instante dura la muerte
y cuando cae la noche
se cierra la última persiana
en la esquina más alejada de la calle.
El pasajero -que para él,
el gato y lo que ha precedido
dejó de existir-
cierra sus ojos
y la idea del terror
brota cual parásito
por debajo de sus cejas.
Y al despertar…
-sólo un instante dura la muerte.
Lo ignora de nuevo;
arrojado a las calles
ha vuelto a triunfar
y deja su suerte a gracia de Dios,
víctima de sus propias pasiones.
ΘΥΜΑ ΠΛΕΚΤΑΝΗΣ
«Τὸ φρικωδέστατον οὖν τῶν κακῶν ὁ θάνατος
οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς͵ ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν͵
ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν͵ ὅταν δὲ ὁ θάνατος παρῇ͵
τόθ΄ ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν.»
οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς͵ ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν͵
ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν͵ ὅταν δὲ ὁ θάνατος παρῇ͵
τόθ΄ ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν.»
ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ, Επιστολή προς Μενοικέα, 125
Μόνο για μια στιγμή διαρκεί ο θάνατος
ύστερα πέφτει κι αυτός θύμα πλεκτάνης
Μόνο για μια στιγμή
όταν η γάτα η ασθενικιά στην άκρη του δρόμου ξεψυχάει
κι ο ράθυμος περαστικός το βλέμμα του ρίχνει πάνω της
τάχα πως την συμπονάει
Και τότε το βλέμμα αποτραβιέται άρον-άρον
- μόνο για μια στιγμή διαρκεί ο θάνατος
Κι είναι γι αυτόν,
ο θάνατος κι η γάτα να ξεχνιέται
σαν να μην υπήρξε ποτέ
κι ούτε να δύναται εκ νέου να υπάρξει
-μόνο για μια στιγμή διαρκεί ο θάνατος
κι όταν που πέφτει η νύχτα
δύει και το τελευταίο παραθυρόφυλλο
στην πιο απόμερη γωνιά του δρόμου,
ο περαστικός,
ο ίδιος που γι αυτόν η γάτα
κι ό,τι προηγήθηκε πριν από αυτήν
έπαψε να υπάρχει,
κλείνει τα μάτια του
και μια ιδέα τρόμου
φυτρώνει παρασιτικά
κάτω απ’ τα βλέφαρά του
Κι όταν ξυπνά
-μόνο για μια στιγμή διαρκεί ο θάνατος
τον αγνοεί και πάλι•
παίρνει τους δρόμους
-μόνο για μια στιγμή διαρκεί ο θάνατος
κάνει το κομμάτι του
κι αφήνεται στη μοίρα του
έρμαιο των παθών του
STATHIS INTZES nació en Grecia en 1986. Ha publicado dos poemários en griego Συνωμοσία Ταυτοχρονισμού, Εκδόσεις Γαβριηλίδης 2011 y Σεληνάκατος, Εκδόσεις Μανδραγόρας 2013 y una novela corta Κάτω η σκουριά, Εκδόσεις Ενδυμίων 2013. Sus poemas se publican por primera vez traducidos en castellano. Además de autor es editor de la revista griega Θράκα y ha publicado traducciones de poetas argentinos contempοráneos como Joaquín O. Giannuzzi,Oliveiro Girondo, Alejandra Pizarnik, Raúl Gustavo Aguirré, Hugo Mujica.
0 comentarios: